Nieuwsbrief d.d. 20 januari 2011
Zeer geachte leden van de Hyves,
De Kracht van het Nu.
Zingeving kun je niet vinden, het is wat je bent. De waarheid kun je niet zoeken, het is een manier vanleven.
Met deze affirmatie introduceer ik het onderstaande, vertaalde en bewerkte stuk uit één van de Eckhart Tolle TV sessies. Ik hoop dat je jezelf herkent.
Vraag: Ik heb het bewust aanwezig zijn ervaren door middel van het luisteren naar muziek, en ik heb daarbij een diep gevoel van dankbaarheid ervaren. Ik voel me alsof ik ben bespeeld, als ware ik een instrument. Mijn vraag gaat over de verbinding met het creatieve, en de (zichtbare) uitingen die daaruit voortvloeien. Is het mogelijk dat kunst en muziek het (negatieve) Ego informeren over het bewust in het hier en nu aanwezig zijn. Hoe kun je deel zijn van of deelnemen aan de uiting maar jezelf er ook niet in verliezen, in staat bent een wenselijke afstand te houden, zodat je niet geobsedeerd raakt door het proces?
Eckhart: Aan de ene kant heb je het creatieve proces - muziek, of kunst. En uiteindelijk heb, ervaar je het eindproduct. De muziekcompositie die wordt uitgevoerd, of het kunstwerk dat iemand tentoonstelt.
Wanneer je jezelf afvraagt, "Kunnen kunst of muziek het (negatieve) Ego informeren over bewust in het hier en nu aanwezig zijn?", is het van belang om jezelf te realiseren dat het (negatieve) Ego niets, maar dan ook niets weet over het Hier en Nu, zodat het zich ook niet verbindt (kan verbinden) aan het Hier en Nu. Het is noodzakelijk dat er een opening in het Ego aanwezig is of ontstaat zodat er voor jou en mij de mogelijkheid ontstaat om geraakt te kunnen worden door de kracht (essentie, innerlijke kracht) die besloten ligt in muziek of kunst, uitingen die gevormd zijn in, door, vanuit een innerlijke kracht.
Er zijn echter ook veel muzikale composities die niet noodzakelijkerwijs zijn gevormd in, door, vanuit een innerlijke kracht, maar daar waar het (negatieve) Ego je tracht om de tuin te leiden. Laten we het daarom eens hebben over een willekeurige muzikale compositie of kunstwerk dat voortkomt uit de verbondenheid met de Stilte, de bewuste aanwezigheid in het hier en nu. Tot op zekere hoogte draagt die muzikale compositie nog steeds dat (innerlijke) energieveld. Het is in staat om bijvoorbeeld een menselijke verschijningsvorm in contact te brengen met zijn/haar dieper gelegen innerlijke kern. Daarvoor is een beetje ruimte in het schild van het Ego noodzakelijk. Als het schild van het Ego volledig gesloten is, zijn ook de transformerende mogelijkheden van de kunst of muziek afgesloten. Een kleine opening in degene die het kunstwerk bekijkt of luistert naar de muzikale compositie is van belang zodat het een bijzondere ervaring kan zijn om te luisteren naar muziek of een kunstwerk in je op te nemen.
Een tijdelijke transformatie is daarbij mogelijk, al is het dan maar tijdelijk, naar die staat van alerte stilte van waaruit ook de oorspronkelijke creatie voortkwam. Dat is een bijzonder mooie persoonlijke ervaring.
Een ander aspect is "jezelf er in verliezen", te diep gaan in je beleving, bijna jezelf verliezen in de kern van waaruit de creativiteit voortkomt. In het creatieve proces is er te allen tijde een balans noodzakelijk zodat je jezelf niet verliest in Zijn. Dat kan de kunstenaar overkomen, maar ook bij sommige mensen die spiritueel ontwaken: zij "plonsen" als het ware zo diep in het Zijn dat ze vervolgens alle interesse (lijken te) verliezen in Doen. Dat overkwam sommige spirituele meesters, die enkele jaren doorbrachten met enkel Zijn zonder ook maar iets te doen.
Bijvoorbeeld: Ramana Maharshi in India moest zeven jaar achtereen gevoed worden omdat hij zelfs niet in staat was om zelf nog voedsel tot zich te nemen. Hij was zodanig opgegaan in Zijn dat hij bleef zitten waar hij zat. Andere mensen (landgenoten van Maharshi) herkenden een bijzondere aanwezigheid(toestand) in hem dat mensen in het Westen niet (zomaar) zullen herkennen, en zorgden ervoor dat hij van voedsel werd voorzien. Maar er was zeker sprake van een evenwichtsverstoring nu hij niet langer meer in staat was om te functioneren in zijn sociale leefomgeving. Dit voorbeeld is natuurlijk een extreme variant. Langzamerhand, na enkele jaren, begon hij weer "normaal" te functioneren en bleek hij weer in staat een balans te vinden tussen de omgang met de alledaagse dingen en zaken en de verbondenheid met Zijn. In een lichtere vorm overkwam het bovenstaande ook Eckhart Tolle zelf, toen hij de interesse voor het doen van alledaagse dingen volledig verloor en twee jaar slechts "omzwervingen" maakte. Dat was geen probleem voor Eckhart zelf, het bleek enkel een probleem te vormen voor de mensen die Eckhart in de gaten hielden, van hem afhankelijk leken, die hem persoonlijk leken te kennen. Dus was er ook in zijn bestaan een korte periode van verlies van evenwicht maar herstelde deze onbalans zich uiteindelijk weer. Eckhart had toen geen persoonlijk spiritueel meester voorhanden, om bij te rade te gaan, dus bleek het voor hem een kennelijk natuurlijk proces te zijn.
Zo lang je naar binnen gaat, in contact treedt met je innerlijk (innerlijke kracht, stilte), en je vorm geeft aan dat wat verblijft in het vormloze, gestuurd wordt door hetgeen besloten ligt in het vormloze, zodat het via dit vormloze in deze wereld van vorm kan komen.
Blijf niet hangen in het vormloze, verlies jezelf er niet in zodat je volledig stilvalt, dat is niet nodig.
Muziek is een prachtige manier om in contact te komen met je innerlijk (je eigen, persoonlijke innerlijke wereld, het tegenovergestelde van de wereld van uiterlijke vormen).
Voor de luisteraar is het belangrijk om niet afhankelijk te worden van een externe factor bij het betreden van de staat van bewust aanwezig zijn in het hier en nu. Hoewel muziek behulpzaam kan zijn, is het ook hier van belang dat er sprake is van balans. Als je alleen maar in contact kunt komen met je innerlijke kern, de innerlijke stilte, wanneer je luistert naar een bepaalde muziekvorm, dan is dat niet de aangewezen weg omdat je dan vertrouwd op een externe factor om in contact te komen met je innerlijke kern. Gebruik muziek als een hulpmiddel, gelijk als het gebruik van, luisteren naar een spirituele coach of een spirituele lezing: het kan zeker behulpzaam zijn om te luisteren naar een geluidsopname of te kijken naar een weergave op DVD, maar zorg er voor er niet totaal afhankelijk van te worden. Elke verantwoordelijke, betrokken en integere spirituele coach zal je op het daarvoor bestemde tijdstip vertellen dat "genoeg is genoeg". De werkelijke en waarachtige coach ben jezelf, bevindt zich in jou. Wat jij ziet in mij, dat wat je zo kostbaar vindt in mij, moet zich in jou bevinden, omdat je het anders niet zou kunnen zien. Een goede leraar zal je altijd verwijzen (terug) naar jezelf, en zal geen enkele wijze van afhankelijkheid onderschrijven of zelfs opleggen.
Weten wat behulpzaam kan zijn, maar op geen enkele wijze afhankelijk worden. Indien noodzakelijk is het zelfs van belang voor je om in verbinding te komen met die innerlijke kern zonder daarbij enige hulp te krijgen of te vinden. Dan nog kun je spirituele coaches en lezingen waarderen. Eckhart houdt er persoonlijk (ook) van te luisteren naar andere spirituele coaches, meesters, lezingen als datgene wat zij voortbrengen ook daadwerkelijk voortkomt uit hun innerlijke kern, en geniet daar dan steeds van. Het heeft ook voor hem niets te maken met "(perse) nodig hebben" maar gaat het ook hem om het genieten van een lichtelijk andere versie van dezelfde diep gewortelde waarheid, dat nu is het bijzondere.
Bovendien kun je het waarnemen op willekeurige plaatsen en momenten. Het maakt daarbij niet uit hoe het zich "verstopt" houdt. Je kunt de werkelijke diepere intentie zien door de uiterlijke façade heen. Het kan zich diep verstoppen in een oude religie. Uiteindelijk zie je het ook daar doorschijnen, ondanks alle mythologie en alle culturele overleveringen en overwegingen er om heen. Zie je de innerlijke energie, de innerlijk ingegeven waarheid, door de façade heen: dat is wie jij bent.
In bovenstaande tekst wordt meerdere malen het Ego gekenmerkt als negatief. Eckhart gaat in zijn leer in beginsel uit van een negatief Ego. Maar Ego is er ook in een natuurlijke vorm. Deze natuurlijke vorm wordt gevoedt door ware passie. Iets wat ontstaat vanuit passie, ontstaat ook vanuit de bewuste, innerlijke kern, je zuivere innerlijke kracht.
Als je denkt of handelt vanuit angst, is het negatieve ego aan het woord.
Als je denkt of handelt vanuit passie, is het natuurlijke ego aan het woord.
Door de twee visies te verbinden vallen enerzijds de ongezonde verlangens (ondermeer je gedachten die per definitie niet waar zijn) uit de eerste visie weg. En anderszijds ben je vrij om de verlangens waar je plezier aan beleeft, te uiten.
Speel met de vormen. Maar als je dit spel te serieus neemt en angst ervaart dat je als persoon niet genoeg bent als je je verlangens niet laat uitkomen, spreek je weer van negatief ego.
Ik nodig graag eenieder uit die daartoe de behoefte voelt om ervaringen te delen met betrekking tot het bovenstaande op onze Hyves in het Forum.
Met warme groet,
Cor van den Burg
Beheerder Hyves De Kracht van het Nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten