Niets doen
Ik volg de loop van het water ...
Ik zit stil, doe niets.
De lente komt en het gras groeit vanzelf.
Ik volg de loop van het water ...
Ik zit stil, doe niets.
De lente komt en het gras groeit vanzelf.
Op een dag maakten de wijsgeer Confusies en zijn volgelingen een wandeling langs een waterval die van honderdvijftig meter hoogte naar beneden stortte. Het schuim dreef over een afstand van zestig kilometer voort. Geen schildpad, vis of krokodil kon zich in de kolkende massa handhaven. Toen zag het gezelschap tot hun verbijstering een oude man rondzwemmen in het kolkende water. Het kon niet anders of hij verkeerde in doodsnood. De wijsgeer stuurde zijn volgelingen erop af om hem te redden. Toen ze dichterbij kwamen, liep de man echter alweer zingend op de kant. Zijn haar hing los en hij genoot van de prachtige omgeving.
Confucius sprak hem aan, en zei: ‘Ik zag u voor een geest aan, maar nu zie ik dat u een mens bent. Mag ik vragen: hebt u soms een bijzondere truc om door dit woeste water te gaan?’ De man antwoordde: ‘Nee, een bijzondere kunstgreep heb ik niet. Maar ik begon het te leren op jeugdige leeftijd en toen ik opgroeide, werd het mijn tweede natuur. Nu is de goede afloop zo zeker als het lot. Ik ga erin en ga met het water mee omlaag tot aan het middelpunt van de draaikolk. Ik kom weer boven als het de andere kant uit draait. Ik volg de loop van het water en doe niets uit mijzelf om er tegenin gaat. Dat is de manier waarop ik er doorheen kom.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten