Je leven is als een tuintje.

Je leven is als een tuintje. Het onkruid wied je en de mooie bloemen laat je staan. Herinneringen hebben de eigenaardige gewoonte een eigen leven erop na te houden. Hoe meer je het vasthoud. Hoe meer je het vervormt en er eigen kleuren instopt. Mooie herinneringen worden steeds mooier. Nare herinneringen steeds donkerder. Accepteer het en je kunt loslaten. Zo heb je dan een stukje onkruid wat woekert in jezelf opgelost. 

Zij die in het verleden hangen, staan met hun rug naar de toekomst. Je eigen proces vertraagd, je resonantie verlaagt. Het enige wat je bezit is het uur waarin je leeft. Het verleden vergeten kun je pas als je ook de dingen die in het verleden gebeurd zijn, kunt vergeven. 

Gisteren is geweest en vandaag is het een nieuwe dag. Creëer daarvan uit je eigen pad van uit het hart. Doet pijn en leed van wat was in een nieuw herboren zon van de toekomst voorgoed verbleken.

IS er iets waar je spijt van hebt, VERGEEF jezelf, daarmee kun je je eigen ''motor'' en daar wordt mee bedoeld je eigen innerlijke zelf opnieuw mee starten. Dit geldt voor alle zielen pijn en dat IS hartenpijn dat wij allemaal wel eens gevoeld hebben. Geloof IN je innerlijke zelf en door deze vergeving kan je eigen zieltje ''innerlijk kind'' dit ook eindelijk LOSLATEN en herboren worden. Geef je zelf die kans, wat heb je te verliezen, het werkt ook voor jou, vertrouw hierop. 

Het leven is net een treinreis, er stappen mensen in, er stappen mensen uit. 
De ene blijft iets langer zitten dan de ander, zo is het ook met gebeurtenissen. 

Leef in het NU lieve mensen... 
Alleen het NU kun je veranderen, wat gister is geweest is geweest, laat het los.

Warme groet happy_dancing_queen ♥