De dieren hielden een grote vergadering om uit te vinden hoe ze zich zouden kunnen beschermen tegen de roofbouw van de mensen.“Van mij nemen ze bijna alles,” klaagde de koe. ”Ze nemen mijn melk, mijn vlees en zelfs mijn huid.”“Het gaat mij ook niet veel beter,” zei de kip. “Eerst nemen ze steeds mijn eieren weg en uiteindelijk moet ik aan het spit.”“Van mij nemen ze het vlees en mijn mooie huid,” knorde het varken. “Het is schandalig.” “Je hebt helemaal gelijk,” viel de kanarievogel hem bij. “Ze sluiten mij op, omdat ze mijn gezang zo mooi vinden. Had ik maar niet zo’n mooie stem.”En zo hadden allen wel iets te klagen: de herten, de hazen, de vogels en de vissen, de walvissen en de zeehonden, de luipaarden en de olifanten.Toen allen hun bezwaren hadden genoemd, was er de zachte stem van de slak:“Wat ik heb, zouden de mensen onmiddellijk van mij afnemen, als ze dat konden. Want ik heb precies wat ze het meeste missen om goed te kunnen leven: ik heb de tijd!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten