Mystiek hart.

Het hart heeft redenendie het verstand nimmer begrijpen kan.Zonder na te denken is het wijszonder logica bevat het allesde stille woorden die het spreektkloppen altijddag en nacht. Het hart heeft een luisterorgaandat het menselijk oor overtreft.Het wikt en weegtzonder ooit te kiezen. Het hart heeft een stemdie zich nergens op beroemt.Stiller dan stilte tussen duizend woordenfluistert het sprakeloos alles in. Het hart heeft lippen van liefdedie alle zoete kussen doen verstillenomdat het steeds de Ene kustin omhelzing van het Zelf. In ons lichaam als burchtstaat de graalbeker in het hart.Van daaruit straalt alleen maar lichtals het licht der werelden. Het hart tast als eerste alle dingen afmet onzichtbare vingertoppen vol gevoel.Als de nacht zich spreidtstraalt nog steeds het hart.

 

Kom mensenkind,luister toch naar de taal van het hartde zoete fluisterwoorden van de stiltewaarin de volheid rust van gans het Al. Kom mensenkind,nu de wereld zo verduisterd isonwetendheid zetelt op de troon der blindenonbegrip, misverstand, wrok en ruwe woordenverdwaasde geesten voedenhet vuur van haatin velden van strijd wordt aangewakkerdvelen het pad van lichtzijn kwijtgeraaktde glans van liefde dreigt te dovenwolken van boosheid door een lege hemel drijven,laat juist nu je hart spreken. Niet met de stemvan kracht en machtniet met woorden van verledenniet met de taal van valse beloftesvoor een onvervulbare toekomst,maar met de edele stemvan stilte vóór het woordde stem van waarheiddie kaarsrecht door de straten looptvan hen die dronken zijn van de werelden kreupelen van geest opwekt uit een diepe slaap. Kom mensenkind,laat spreken nu het kosmisch hartdat door stiltekamer spreekt van eigen harten klopt in boezems van liefdetaal van licht en liefde spreektvan één en éénen nogmaals éénvan vrede en vrijheidvriendschap en vreugde. O mystiek hart,zo lang verzwegen en verguisdherleid tot mechanische spiergetransplanteerd door handendie kloppend leven niet meer voelenverdrongen door hoofden vol van zichzelfverwezen naar ruimtes kleiner dan het ik,open sta ik voor uw onmetelijke liefde. O mystiek hart,verhef in deze donkere dagen onze zieltot in de hoogste hemelen der wijsheiden ver daarboven,waar hoog en laag vervloeienin een zee van licht waar geboorte en doodniet meer bestaanwaar druppel en oceaan vervloeienen het geheim van het ‘Ik Ben’altijd aanwezig is. O mystiek hart,ik voel u, ik hoor u, ik smaak u als de hartenklop van het eeuwig.
 AUM!

Marcel Messing

Openingsgedicht themadagen 2, 3 en 9 april 2011