"We leven in een wereld waar we onze keuzes laten bepalen door dat wat onze buren en vrienden van iets vinden. Door dat te willen wat de ander ook heeft, liefst in een nog grotere en betere versie. We laten onze keuzes bepalen door dat wat anderen mooi vinden, maar vooral door wat anderen ons willen verkopen. We zeggen een eigen wil te hebben, maar in de tussentijd laten we ons, onder de doctrine van reclame, voorschrijven wat we mooi vinden en wat we moeten kopen.
Laat tegenslag een obstakel worden om te overwinnen en niet een gewoonte waarin af en toe een moment van vreugde en geluk voorkomt. Gebruik tegenspoed niet om de ander, in zijn moment van paniek en verdriet, uit te buiten. En ik weet het, het kost veel tijd en moeite, maar het kost vooral aandacht om gelukkig te worden. Aandacht om te genieten van datgene wat je wel hebt. Wanneer men niet meer als bloedhonden achter geld aanjaagt, zullen economieën veranderen. Vraag en aanbod zullen misschien wel revolutionaire veranderingen ondergaan, maar er is zoveel op de wereld om te delen, we zijn zoveel kundiger en wijzer geworden.
We gedragen ons als kinderen die niet volwassen willen worden. Volwassenheid is verantwoording nemen, en jezelf en elkaar te nemen zoals je bent. Niet het vingerwijzen naar de ander en het afkeuren van andere ideeën of gedachten. We moeten dat zoeken, wat ons in elkaar aantrekt, niet wat ons in elkaar afstoot.
Deze houding is natuurlijk geen vrijwaring voor pijn en tegenslag. De aarde en haar wispelturige aard zal machtig blijven en soms zelfs vernietigend blijken te zijn, daar zullen we mee moeten leven. We zullen elkaar ook verdriet blijven doen. Het gaat om de intentie waarmee we met elkaar omgaan, de intentie waarmee we dingen doen. Wie goed wil ontvangen, zal ook moeten geven. En het enige wat we kunnen geven, zonder dat het ons ethisch of materieel iets kost, is liefde. Laat het dus niet een lust naar macht zijn wat u naar deze zetels drijft, maar een drang om te zorgen voor. Voer geen oorlog uit naam van een ideaal. Dergelijke vernietigende ideeën worden geboren in beperkte, hebberige geesten. Degene die oorlog als redmiddel ziet, heeft daar waarschijnlijk iets bij te winnen. Een oorlog wordt meestal gevoerd onder het mom van een zonderling soort idealisme, maar heeft uiteindelijk altijd economische motieven. Het overgrote deel van de wereldbevolking is niet gebaat bij het voeren van oorlogen. Oorlog gaat altijd ten koste van ieders waardigheid. Vraag je af wat vooruitgang betekent en veroorzaakt. Is vooruitgang een computerspel dat op een steeds hoger niveau gespeeld kan worden? Of is het een steeds beter inzicht in dat wat goed is voor de mens? Is het zoeken naar ons bestaansrecht zinvol, of is het een zoektocht waarop we het antwoord nooit zullen krijgen? Zolang we niet weten wat ons heeft voortgebracht en wat ons weer op zal nemen en zolang we niet weten wat alles en niets is, en of dat misschien wel juist hetzelfde is, moeten we ons bezighouden met zaken die we wel in de hand hebben en begrijpen. Zie in dat het volk machtig is en dat men, op een dag, en ik zie dat liever vandaag dan morgen gebeuren, geen genoegen meer neemt met diegenen die naar macht hongeren. Op een dag zal men, waar mogelijk, kiezen voor de personen die met integriteit, mededogen en vooral met wijsheid een land kunnen besturen.
[...]
Erken alstublieft, de kwetsbaarheid van ons bestaan."
Toespraak gericht op de wereldse overheden door hoofdpersoon Eleanor in het boek 'De Messiaanse Illusie' (blz. 339-341), geschreven door Sandra Marcus.
Bron: hyves: http://w-u-c.hyves.nl/
Laat tegenslag een obstakel worden om te overwinnen en niet een gewoonte waarin af en toe een moment van vreugde en geluk voorkomt. Gebruik tegenspoed niet om de ander, in zijn moment van paniek en verdriet, uit te buiten. En ik weet het, het kost veel tijd en moeite, maar het kost vooral aandacht om gelukkig te worden. Aandacht om te genieten van datgene wat je wel hebt. Wanneer men niet meer als bloedhonden achter geld aanjaagt, zullen economieën veranderen. Vraag en aanbod zullen misschien wel revolutionaire veranderingen ondergaan, maar er is zoveel op de wereld om te delen, we zijn zoveel kundiger en wijzer geworden.
We gedragen ons als kinderen die niet volwassen willen worden. Volwassenheid is verantwoording nemen, en jezelf en elkaar te nemen zoals je bent. Niet het vingerwijzen naar de ander en het afkeuren van andere ideeën of gedachten. We moeten dat zoeken, wat ons in elkaar aantrekt, niet wat ons in elkaar afstoot.
Deze houding is natuurlijk geen vrijwaring voor pijn en tegenslag. De aarde en haar wispelturige aard zal machtig blijven en soms zelfs vernietigend blijken te zijn, daar zullen we mee moeten leven. We zullen elkaar ook verdriet blijven doen. Het gaat om de intentie waarmee we met elkaar omgaan, de intentie waarmee we dingen doen. Wie goed wil ontvangen, zal ook moeten geven. En het enige wat we kunnen geven, zonder dat het ons ethisch of materieel iets kost, is liefde. Laat het dus niet een lust naar macht zijn wat u naar deze zetels drijft, maar een drang om te zorgen voor. Voer geen oorlog uit naam van een ideaal. Dergelijke vernietigende ideeën worden geboren in beperkte, hebberige geesten. Degene die oorlog als redmiddel ziet, heeft daar waarschijnlijk iets bij te winnen. Een oorlog wordt meestal gevoerd onder het mom van een zonderling soort idealisme, maar heeft uiteindelijk altijd economische motieven. Het overgrote deel van de wereldbevolking is niet gebaat bij het voeren van oorlogen. Oorlog gaat altijd ten koste van ieders waardigheid. Vraag je af wat vooruitgang betekent en veroorzaakt. Is vooruitgang een computerspel dat op een steeds hoger niveau gespeeld kan worden? Of is het een steeds beter inzicht in dat wat goed is voor de mens? Is het zoeken naar ons bestaansrecht zinvol, of is het een zoektocht waarop we het antwoord nooit zullen krijgen? Zolang we niet weten wat ons heeft voortgebracht en wat ons weer op zal nemen en zolang we niet weten wat alles en niets is, en of dat misschien wel juist hetzelfde is, moeten we ons bezighouden met zaken die we wel in de hand hebben en begrijpen. Zie in dat het volk machtig is en dat men, op een dag, en ik zie dat liever vandaag dan morgen gebeuren, geen genoegen meer neemt met diegenen die naar macht hongeren. Op een dag zal men, waar mogelijk, kiezen voor de personen die met integriteit, mededogen en vooral met wijsheid een land kunnen besturen.
[...]
Erken alstublieft, de kwetsbaarheid van ons bestaan."
Toespraak gericht op de wereldse overheden door hoofdpersoon Eleanor in het boek 'De Messiaanse Illusie' (blz. 339-341), geschreven door Sandra Marcus.
Bron: hyves: http://w-u-c.hyves.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten